Barszcz Sosnowskiego to roślina inwazyjna pochodząca z rejonu Kaukazu. W Polsce występowanie tego gatunku ma związek z dawną uprawą w PGR-ach, w których masowo wykorzystywano go do sporządzania kiszonki dla bydła. Z powodu problemów z uprawą i zagrożeniem dla zdrowia, uprawy były porzucane. Okazał się przybyszem kłopotliwym, gdyż w szybkim tempie zaczął się rozprzestrzeniać spontanicznie.
Roślina kształtem i budową przypomina popularny koper, ale jest od niego znacznie większy. Osiąga od 1 do 4 m wysokości, a jej podłużnie bruzdowana łodyga może mieć do 10 cm średnicy. Łodyga jest pusta w środku. Tworzy wyraźne węzły w miejscach odejścia liści. Duże liście o średnicy do 150 cm są ułożone skrętolegle. Liście mają krótkie, zaokrąglone ząbki wzdłuż brzegu blaszki i są 2 lub 3-krotnie pierzastozłożone. Korzeń barszczu może sięgać do 200 cm głębokości. Drobne kwiaty są zebrane w duże, złożone baldachy o średnicy sięgającej 50 cm.
Barszcz Sosnowskiego może występować na łąkach, polach uprawnych, przy drogach, wzdłuż brzegów rzek, jezior, potoków, w ogrodach, parkach oraz lasach.
Uwaga! To tylko fragment artykułu. Zanim skomentujesz przeczytaj całość w aktualnym wydaniu Tygodnika Ziemi Opolskiej z 13 czerwca - e-wydanie dostępne tutaj.
Napisz komentarz
Komentarze