Tarnów Opolski
Nazwa Tarnów pochodzi od polskiej nazwy dzikiego gatunku śliwy – „tarniny” lub tarni określających miejsca gdzie ta roślina rośnie. Dawniej tarniną obsadzano granice posiadłości dla oznaczenia własności gruntu. Pierwotnie miejscowość nazywała się Tarnów Wielki dla odróżnienia od pobliskiej miejscowości Tarnowiec.
Polską nazwę Tarnów oraz zgermanizowaną Tarnau wymienia w 1896 roku śląski pisarz Konstanty Damrot w książce o nazewnictwie miejscowym na Śląsku. Wymienia również starszą nazwę Tarnov, pochodzącą z łacińskich dokumentów z roku: 1335 i 1369. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany pod koniec wieku XIX podaje polską nazwę miejscowości Tarnów Polski oraz niemiecką Polnisch Tarnau.
Warto podkreślić, że w herbie gminy znajduje się na czerwonym tle gałązka tarniny, nawiązująca do historii powstania nazwy.
Kosorowice
Nazwa wsi pochodzi od polskiego określenia narzędzia gospodarczego do ścinania traw, czyli kosy. Niemiecki językoznawca Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia pierwotną nazwę wsi jako Kosorowice podając jej znaczenie „Sensenfeld” czyli „wykoszone pole”.
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knieja wieś występuje pod polską nazwą Kosorowic oraz zgermanizowaną Kossorowitz. Tym samym utraciła swoje pierwotne znaczenie.
Nakło
Miejscowość położona przy szosie z Opola do Strzelec Opolskich do XIV wieku nosiła nazwę Nacle. Prawdopodobnie pochodzi ona od słowa cło lub od niezachowanego w polszczyźnie wyrazu nakieł, oznaczającego. wilgotne miejsce porośnięte wikliną. W XIX wieku znajdował się w miejscowości Urząd Celny pobierający opłaty od kupców, którzy tamtędy przejeżdżali.
Warto podkreślić, że nazwa miejscowości kilkakrotnie w ciągu wieków ulegała zmianie. Poza nazwą Nacle były to: Nadlic, Naclo, Nakel.
Walidrogi
Wieś została założona w 1773 roku. Był to czas pruskiej kolonizacji fryderycjańskiej na Śląsku. Miejscowość pierwotnie funkcjonowała pod nazwą Schulenburg. Ciekawostkę stanowi fakt, że jej nazwę utworzono od nazwiska ówczesnego ministra von Sulenburg. W XIX wieku brzmiała ona Wieli drugy. Jak wskazuje zapis, były to pierwotnie Wielidrogi, czyli wielkie drogi, ponieważ osada leżała nad starym traktem. Obecnie jest to trasa Opole – Strzelce Opolskie.
Miedziana
Wieś Miedziana powstała na tzw. „kosorowickim wrzosowisku” nieopodal Łowiecka, czyli wioski, która prawie w całości została zniszczona w czasie wojny trzydziestoletniej. Początkowo nosiła nazwę Kosorowicka Kolonia. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska, wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knieja wieś występuje pod polską nazwą Niedzana Gura oraz nazwą niemiecką Kupferberg.
Przywory
Pierwsze wzmianki o Przyworach pojawiają się w dokumentach dopiero w XVI wieku. Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od staropolskiego wyrazu przewora czy przywora. Oznaczało ono przegrodę, zagrodę lub klatkę. Wieś funkcjonowała też pod nazwami: Przywor, Odertal O.S. (1936) i Oderfest (1937-1945).
Kąty Opolskie
Pierwsza wzmianka o wsi pojawiła się w dokumencie z XIII wieku. W XIV wieku książę Bolesław podarował ją razem z lasem swojemu przyjacielowi Stanimirowi. Nazwa miejscowości pochodzi od wyrazu „kąt w znaczeniu pola w rogu między ścianami lasu, na granicy wioski, a także peryferii wsi.
Raszowa
W 1290 roku zbudowano drewniany kościół, którego fundatorem był Adam Thulec. Istniał on w tym kształcie 400 lat. Z 1297 roku pochodzi pisemna wzmianka w dokumentach biskupa wrocławskiego Jana III. Na prośbę dziedzicznego pana na Raszowej Adama Thulec, przekazał on dziesięcinę nowo poświęconemu kościołowi w Raszowej, dołączając wsie: Mokrodaniec, Dobrodębie, Nakło, Krasnołę i Grabów. Pierwszym proboszczem był ks. Grzegorz Raszowiec z Grabowa. I stąd prawdopodobnie od jego nazwiska pochodzi nazwa wsi Raszowa.
Napisz komentarz
Komentarze